Historia

Początki oświaty w Smardzewicach związane są z działalnością Józefa Ostrowskiego, późniejsze- go posła do rosyjskiej Dumy Państwowej.
To prawdopodobnie on około 1905 roku założył we własnym domu, pierwszą tajną szkołę. W wyniku działań władz rosyjskich została ona wkrótce zamknięta, podobnie jak i inne nielegalne szkółki powstające kolejno w innych domach prywatnych. Kilka lat później rozpoczęła funkcjonować szkoła przy klasztorze franciszkanów. Zapewne tam edukacją dzieci zajmował się nauczyciel o nazwisku Rycerz, pierwszy pedagog smardzewicki potwierdzony w źródłach historycznych. Szkoła ta zakończyła działalność w 1914 roku wraz z wybuchem I wojny światowej.
Po opuszczeniu tych terenów przez wojska rosyjskie, Smardzewice znalazły się w strefie okupacji austro-węgierskiej. Właśnie z zaboru austriackiego przybyła nauczycielka Jadwiga Kazanecka, która w 1915 roku rozpoczęła pracę oświatową wśród miejscowych dzieci. Wydarzenie to jest uważane za początek istnienia szkoły w Smardze- wicach. Powstała ona za zgodą władz austriackich, jednak jest status prawny był bliżej nieokreślony.
Dopiero w 1917 roku formalnie zostaje utworzona szkoła ludowa. Stało się tak dzięki staraniom byłego już posła Józefa Ostrowskiego. Od samego początku edukację swoich dzieci wspierali mieszkańcy Smardzewic, którzy udostępniali swoje domy w celu prowadzenia w nich zajęć lekcyjnych.
Dyrektorzy i osoby kierujące Szkołą w Smardzewicach od 1945 roku:

1945-1947 Tadeusz Idzikowski

1947-1953 Janina Klimkowa

1953-1954 Maria Plichta
1954-1956 Stanisław Tokarski

1956-1961 Józef Grzegorczyk

1961-1974 Feliks Zwoliński

1974-1983 Sławomir Malej

1983-1986 Pelagia Natkańska

1986-1990 Stanisława Komorowska

1990-2001 Halina Gaworek
2002-2004 Janina Kisielińska (dyrektor Szkoły Podstawowej), Włodzimierz Justyna (dyrektor Gimnazjum)

2004-2006 Włodzimierz Justyna

2006-2007 Ewa Wypychowska (w latach 2005-2012 wicedyrektor)
2007-2022 Waldemar Fijałkowski ( wicedyrektor 2012-2020 Katarzyna Wosińska, 2020-2021 Daria Zaręba, 2021-2022 Gabriela Bujak)

Od 1 września 2022 roku Katarzyna Wosińska (wicedyrektor Ewa Dąbrowska) 
 
 Od 1923 roku część lekcji odbywała się w nowo wybudowanym Domu Ludowym. Jednak wraz ze zwiększaniem się liczby klas, nie zaspokajał on potrzeb lokalowych szkoły. Stąd dalej część zajęć odbywała się w domach prywatnych, a od 1932 roku również w budynku straży ogniowej. Dlatego w 1937 roku rozpoczęto wznoszenie nowego bu- dynku szkolnego, który zapewniłby naukę we właściwych warunkach. Prace prowadzono w czynie społecznym, przy niewielkim wsparciu władz gminnych. Już w 1938 roku rozpoczęto naukę w owym budynku. Ze względu na szczupłość środków finansowych oddano do użytku tylko parter. Jednak i on był tylko prowizorycznie wykończony. Brakowało wyposażenia i pomocy dydaktycznych.
W pierwszych latach swojego istnienia szkoła w Smardzewicach była 1-klasowa. Po zakończeniu I wojny światowej stopniowo wydłużano czas nauki. Od 1932 roku szkoła posiadała trzy klasy realizujące program nauczania szkoły 4-klasowej, a od 1937 roku – cztery klasy realizujące program szkoły 6-klasowej. Niestety tylko nieliczni uczniowie kontynuowali naukę w szkołach średnich. W latach II wojny światowej szkoła kontynuowała swoją działalność. Niemieckie władze okupacyjne pozwoliły na utrzymanie języka polskiego jako języka nauczania. Jednak znacznie okroiły ilość godzin nauki. Zakazano nauczania historii i geografii. Wycofano z użytku przedwojenne podręczniki. Ponieważ nie wydano nowych, do nauki wykorzystywano czasopisma publikowane za zgodą okupantów, np.: „Ster”. Działania te spowodowały, że poziom nauczania bardzo obniżył się. Sytuacja wróciła do normy po zakończeniu działań wojennych. Charakterystyczny stał się wtedy pęd do wiedzy wśród miejscowej młodzieży. Mimo braku komunikacji, uczniowie pokonywali kilka kilometrów dziennie do Tomaszowa Mazowieckiego, aby uczyć się w tamtejszych szkołach średnich. Warunki nauki w szkole smardzewickiej poprawiły się, gdy w 1956 roku oddano do użytku pierwsze piętro budynku, czego nie udało się dokonać przed wybuchem II wojny światowej.
Jednak powojenny wyż demograficzny spowodował, że konieczna stała się rozbudowa szkoły. Prace rozpoczęto w 1964 roku przy wielkim zaangażowaniu miejscowej społeczności. Nowe skrzydło wraz z salą gimnastyczną oddano do użytku w 1968 roku. Przy okazji szkoła, zgodnie z przyjętą w czasach PRL zasadą nadawania placówkom oświatowym jako patronów działaczy rewolucyjnych i komunistycznych, otrzymała imię generała Karola Świerczewskiego. W okresie tym następuje znacząca poprawa warunków nauczania. Szkoła została wyposażona w liczne pomoce dydaktyczne. W 1973 roku zostało oddane do użytku boisko szkolne o nawierzchni asfaltowej. W tym okresie szkoła smardzewicka uważana jest za jedną z najnowocześniejszych w ówczesnym powiecie opoczyńskim.
Kryzys lat 80-tych XX wieku i okres gwałtownych przemian ustrojowych na przełomie lat 80/90- tych odbił się zmniejszeniem nakładów na oświatę w Polsce. Odczuła to również szkoła w Smardzewicach. Znacznie ograniczono nakłady m.in. na remonty bieżące budynku szkolnego i zakup pomocy dydaktycznych. Sytuacja uległa poprawie, gdy w 1994 roku organem prowadzącym szkołę, w miejsce Kuratorium Oświaty w Łodzi, stała się Gmina Tomaszów Mazowiecki. Wkrótce potem została przeprowadzona termoizolacja budynku szkoły. Działka szkolna została otoczona estetycznym ogrodzeniem.
Początki szkoły w Smardzewicach
Kolejne inwestycje rozpoczęto w 2007 roku. Po-wstał nowy plac zabaw, dodatkowo rozbudowany w 2014 roku. W 2009 rozpoczął się gruntowny remont budynku szkoły, a w 2010 roku budowa nowego skrzydła szkoły. Prace zakończono w 2012 roku. Kosztowały one 2.010.000 zł. Również w 2012 roku oddano do użytku nowoczesny, wielofunkcyjny obiekt sportowy obejmujący: boisko do gier zespołowych, kort tenisowy i bieżnię lekkoatletyczną ze skocznią w dal. Wraz z wykonanym rok później oświetleniem i monitoringiem wizyjnym koszt tej inwestycji wyniósł 1.023.000 zł.
W związku z reformą oświaty, w 1966 roku Szkoła Podstawowa w Smardzewicach z 7-klasowej staję się placówka 8-klasową. Wraz z poprawą warunków lokalowych możliwe stało się uatrakcyjnienie oferty edukacyjnej. Życie szkoły toczy się w typowych dla tamtego okresu rytmie.
Większe zmiany w życiu szkoły następują wraz ze mianami ustrojowymi w 1989 roku i latach następnych. W 1991 roku szkoła rezygnuje z nadanego 23 lata wcześniej patrona. Wraz z reformą programową następuje zmiana organizacji szkoły smardzewickiej. W 1999 roku zostaje utworzone 3 -letnie Gimnazjum, a naukę w Szkole Podstawowej skrócono do 6 lat. Jednocześnie zostaje powołany Zespół Szkół.
W 2002 roku oddzielono Szkołę Podstawową od Gimnazjum. Obie placówki połączono ponownie w 2004 roku pod nazwą Zespół Szkolno-Przedszkolny w Smardzewicach. W 2008 roku obwód Szkoły Podstawowej został powiększony o miejscowości położone w obwodzie zlikwidowanej wtedy Szkoły Podstawowej wTwardej (Twarda, Tresta, Karolinów). Jednocześnie uległ zmniejszeniu obwód Gimnazjum w Smardzewicach poprzez przekazanie terenów położonych na lewym brzegu Pilicy nowopowstałemu Gimnazjum w Wiadernie. W 2013 roku, funkcjonujące w ramach Zespołu, Publiczne Przedszkole w Smardzewicach przejęło budynek po zlikwidowanym przedszkolu w Twardej. W ten sposób ukształtowała się obecnie istniejąca struktura szkoły w Smardzewicach.